Ik loop naar de wachtkamer van de polikliniek. “Bent u de podotherapeut?” hoor ik zeggen. Bevestigend loop ik naar de patiënt. “Jazeker, u heeft een afspraak bij mij?” antwoord ik. Samen lopen we terug naar de behandelkamer. “Zo, ik kom een briefje halen voor de pedicure” zegt hij als hij zijn eerste stap zet in mijn behandelkamer. Ik kijk hem vragend aan. Hij vertelt dat bij zijn vorige podotherapeut hij drie jaar geleden voor het laatst is geweest. Hij is diabetespatiënt en heeft ‘om een of andere stomme regel’ een briefje nodig om vergoeding te krijgen voor de pedicure.
Helaas kom ik het maar al te vaak tegen, patiënten die het preventieve aspect van het podotherapeutische onderzoek niet onderkennen maar het enkel zien als het ontvangen van vergoede voetzorg.
“Zoals ik al zei, ik kom voor een briefje voor de pedicure. Dan krijg ik het tenminste vergoed”, is zijn antwoord. Oké, denk ik bij mijzelf. Ik kan twee dingen doen: meegaan in zijn verhaal of hem voorzichtig laten merken dat dit niet de bedoeling is.
Rustig leg ik uit dat het niet ‘zomaar’ is dat hij periodieke bezoeken aflegt bij de podotherapeut. Ik zeg hem dat hij bij de foutieve afspraak is als hij een ‘briefje’ wenst. Dhr. schrikt, maar lijkt wel open te staan voor mijn kant van het verhaal.
Stap voor stap doorloop ik het onderzoek met hem en leg geduldig alle testen uit. Aan het einde van het voetonderzoek leg ik de relatie tussen preventieve voetzorg en zijn verhoogd risico uit. We spreken af dat hij regelmatig naar de medisch pedicure gaat èn we maken een vervolgafspraak.
Enkele maanden later komt hij opgewekt mijn behandelkamer binnen. “Ik ben toch wel blij dat je vorige keer streng was”, zegt hij.
Het lijkt alsof ik hem wakker heb geschud. Keer op keer komt hij netjes op de afspraken, zonder mopperen.
Soms is het best oké om even een schrikreactie teweeg te brengen. Als behandelaar hebben we altijd het beste voor met onze patiënten, maar wel met een grens. En die grens mogen we best zichtbaar maken. Al is het maar een tipje van de sluier.
Als ik terugkijk op deze ontmoeting kan ik alleen maar zeggen: DOEN!
Judith Sanders, diabetespodotherapeut – Commissie Diabetische voet
Reageren: klik hier
