Toen ik laatst mijn vaste rondje aan het rennen was zag ik veel mensen, voornamelijk jonge jongens, lopen of fietsen met de smartphone of tablet in de hand….inderdaad….op zoek naar Pokémon!
Het was vakantietijd en deze mensen speelden uren achter elkaar dit spel ‘Pokémon Go’. In dit spel worden animaties geprojecteerd op beelden van de camera van een smartphone. De spelers moeten virtuele wilde Pokémon zoeken, ermee vechten, ze vangen en daarna trainen. Deze virtuele Pokémon kunnen gevonden worden op veel plekken in de echte wereld.
Het spel werd wereldwijd snel populair, de jeugd komt ermee in beweging. De speler maakt zijn eigen avatar, een poppetje met een zelf gekozen uiterlijk. Deze wordt weergegeven op de huidige locatie van de speler samen met een kaart van de directe omgeving. PokéStops en Pokémon Gyms zijn plekken op de kaart, meestal gevestigd in de populaire ontmoetingsplaatsen, zoals gedenktekens, gebedshuizen, parken en toeristische attracties.
Als spelers zich verplaatsen in de echte wereld reist de avatar mee op de kaart van het spel. Op zijn smartphone of tablet ziet de speler de wilde Pokémon welke gevangen moeten worden door er virtueel een bal naar toe te gooien. De beloning voor de speler is een virtueel snoepje. De speler kan ook een ‘gym’ overnemen en daar zijn eigen Pokemon trainen.
Wat zou er mooier zijn dan dat we dit spel toepassen op de zorgsector? Ik maak mijn eigen zorgverlener, kies een mooi uniform en in het spel kan ik mijn mooie ringen dragen, ik hoef mijn haar niet vast te maken et cetera. Vervolgens ga ik reizen door de echte wereld en mijn eigen zorgverlener wordt weergegeven op het scherm. Ik word via een route geleid naar bepaalde plekken (een verpleeghuis of een particuliere verblijfsplaats) naar ‘wilde’ zorgvragers. Ik kan ook een trainingscentrum overnemen en daar zorgaanbieders gaan trainen.
Door de zorgvragers te helpen kan ik punten verdienen. Vijftig punten voor het samen doen van een boodschapje, tien punten voor het maken van een praatje met de zorgvrager en voor stofzuigen worden er vijfentwintig punten aan mijn persoonlijke account toegevoegd.
Bij honderd punten krijgt de zorgverlener een cadeaubon, die hij kan inwisselen tegen een entreekaart voor de bioscoop, of een ander leuk uitje of kadootje.
Hierbij doe ik een oproep aan alle informatica-specialisten om hiervoor software te ontwikkelen zodat we het noodzakelijke met het aangename kunnen verenigen: de jeugd komt meer in beweging, richting de zorgvragers!
Annemiek Mooij, verpleegkundig specialist Slotervaart Ziekenhuis Amsterdam, bestuurslid WCS Kenniscentrum Wondzorg
Reageren: annemiek@wcs.nl
