Onlangs verscheen in het vakblad ‘Huisarts en wetenschap’ een onderzoeksverslag met als titel ‘Een regionaal protocol voor wondbehandeling’. De insteek van het onderzoek is om de diverse dure verbandmiddelen te vervangen door een goedkoop alternatief. Zowat alle wonden worden behandeld met paraffinegaas, evt. zinkolie en een afdekkend gaas. Het resultaat is dat 97% van de wonden volledig zijn genezen binnen een tijdsbestek van drie tot zes weken. Slecht 1,7% moest worden doorverwezen naar de tweede lijn. Een prachtig resultaat!! 

Ondanks het prachtige resultaat krijg ik toch wat argwaan. Kijkende naar de patiëntenpopulatie die aan het onderzoek heeft deelgenomen lijkt het over vrij jonge (gemiddelde leeftijd 55 jaar) en gezonde mensen te gaan. Van de 236 behandelde wonden zijn slechts 19 wonden langer aanwezig dan vier weken. Komen er in betreffende huisartsenpraktijk dan enkel vrij gezonde patiënten met ‘traumawonden’?

Daar lijkt het niet op. In het onderzoek zijn 457 patiënten met een wond geselecteerd, echter worden er maar 183 patiënten (in totaal 236 wonden) geïncludeerd. De afgevallen patiënten zijn voornamelijk patiënten met een gehechte wond (grootste deel), maar ook patiënten waarbij de wond elders wordt behandeld. Mijn vermoeden is dat deze laatste groep de patiënt is met een gemiddelde leeftijd van 75 jaar en in het bezit is van diverse comorbiditeit die we dagelijks in ons wondexpertisecentrum zien. Waarbij de behandelduur van twee tot vijf maanden, of geen genezing, jammer genoeg wel vaak gezien wordt. Waar het gebruik van een wondverband slechts een onderdeel is van het gehele behandeltraject.

Mijn conclusie uit het onderzoek is dat de betreffende huisartsenpraktijk het goed voor elkaar heeft! Ze maken goed onderscheid tussen acute wonden en complex genezende wonden. Laatste groep wordt blijkbaar tijdig verwezen. Het klopt dat het belang van het soort wondverband minder is bij de onderzochte groep, daar genezen de wonden toch wel. Het is dan ook goed om op de kosten te letten en te streven naar een uniform beleid.

De discussie over goedkope en dure verbanden hebben we natuurlijk frequent gevoerd. Hierbij moeten we ook rekening houden met de kosten voor het frequent wisselen door bijvoorbeeld wijkverpleegkundigen. De nadelen van frequent wisselen en het comfort niet te vergeten.

De vergelijking van de eigen onderzoeksresultaten met resultaten uit de literatuur betreffende patiënten met een complexe wondgenezing is natuurlijk niet terecht. Daar gaat het artikel jammer genoeg de mist in, en ontbreekt het aan nuance.

Peter Quataert, bestuurslid WCS Kenniscentrum Wondzorg.

Reageren: klik hier