Als medewerker in een brandwondencentrum kan ik vrij gemakkelijk reproduceren wat de brandwondenzorg ons jaarlijks opbrengt, maar ook kost in de ruime zin des woords. Niet als negatief statement bedoeld, want de brandwondencentra in Nederland zijn er vooral om alle slachtoffers met brandwonden op te vangen. Maar toch bekruipt mij ieder jaar weer iets van irritatie, als ik de tegenstrijdigheden ervaar in het beleid van de nationale gezondheidszorg en het vuurwerkbeleid.
Een ander gegeven is dat het beleid van de gezondheidzorg zich wil richten op preventie, we willen voorkomen dat mensen ziek worden, want dat is goedkoper dan mensen beter maken. Hier bekruipt mij dus een vreemd gevoel. We geven iedereen de mogelijkheid legaal en illegaal vuurwerk af te steken. En laten we eerlijk zijn, ook al is het legaal vuurwerk, veilig is het uiteindelijk nooit. Dus wordt er een onveilige situatie gecreëerd wat slachtoffers oplevert, niets preventief dus.
Dan bekruipt mij de volgende unheimische gevoel. Is het een kosten-baten afweging? Levert de verkoop van vuurwerk zoveel omzet op, dat we slachtoffers en schade op de koop toenemen en dus de veiligheid en preventie door de “vingers” zien?
Rob van Komen, bestuurslid WCS Kenniscentrum Wondzorg
01-01-2016
Reageren: rob@wcs.nl
