Op de polikliniek vaatchirurgie wil ik mijn patiënt binnenroepen, een 58-jarige vrouw met een diabetische voet gecombineerd met arterieel vaatlijden. Ik zie dat ze er nog niet is en begin een patroon te herkennen: ze komt nu al voor de tweede keer niet opdagen. Ik weet dat ze de volgende keer misschien wel weer komt, maar dat ze de volgende paar afspraken weer zal afzeggen.
Ik weet dat als ze weer een keer zin heeft om te komen zijn we weer weken verder, is haar wond overgroeid met eelt, heeft ze er wellicht een nieuwe wond of blaar bij en kunnen we weer opnieuw beginnen.
Ik bel haar op en vraag hoe het komt dat ze er niet was vandaag. Ik krijg een verhaal over een lastige familiekwestie waardoor ze niet kon komen. Waarom ze dan niet even afgebeld heeft? Ze kan het me niet vertellen. Ik vraag hoe het met haar wond gaat. “Goed. Ik heb de thuiszorg weggestuurd, want ik had steeds ruzie met ze en ik vond het niet meer nodig”…
Therapietrouw. Het blijft een lastig onderwerp. Waar houdt mijn verantwoordelijkheid op en begint die van de patiënt, en andersom? Wanneer geef ik op, bel ik niet meer en laat ik het aan de patiënt zelf over om weer eens te komen?
In deze casus weet ik dat mijn patiënt laaggeletterd is en een migratieachtergrond heeft. Ook spreekt ze slecht Nederlands, net als veel van mijn andere patiënten. Ruim 52 procent van de Rotterdammers heeft een migratieachtergrond (CBS, 2020), iets wat ik mee laat spelen in mijn keuze. Wanneer patiënten slecht Nederlands spreken kun je niet van ze verwachten alles te begrijpen wat ik hen uitleg. Zien ze de ernst van hun situatie in? Begrijpen ze dat de kans op amputatie bij een diabetische voet groot is, zeker in combinatie met arterieel vaatlijden?
Met behulp van haar familie is deze patiënt uiteindelijk toch op regelmatige basis blijven komen en is haar wond genezen, maar er zijn veel patiënten waarbij dat niet lukt. Het eventuele sociale netwerk zoveel mogelijk erbij betrekken kan helpen, maar soms.. moet je tot je grote teleurstelling toch opgeven. Jammer en zonde!
Bron: CBS, 2020. Hoeveel mensen met een migratieachtergrond wonen in Nederland? Te bereiken via: https://www.cbs.nl/nl-nl/dossier/dossier-asiel-migratie-en-integratie/hoeveel-mensen-met-een-migratieachtergrond-wonen-in-nederland-
Sanne Karels, Verpleegkundig Specialist Vaatchirurgie Erasmus MC Rotterdam, lid WCS commissie ulcus cruris en dermatologie
Reageren: klik hier
