Blog Annemiek Mooij: Kouwe poten

Hij is er weer. De 50-jarige meneer B., in zijn scootmobiel.
Slechte zelfzorg, veel roken, veel drinken, slechte doorbloeding waarvoor geen behandeling mogelijk. Twee jaar geleden heeft de huisarts hem naar het Wond Expertise Centrum (WEC) verwezen in verband met een diepe wond aan de voet waarbij het bot bloot lag.

Blog Jantsje Huismans. ‘Bij de poot genomen, dikke pech’

Ziekenhuizen erken je mogelijkheden en onmogelijkheden en verwijs door naar andere partijen als deze blijken meer kennis in huis hebben.
Kwaliteit van leven voor de patiënt wordt gewaarborgd en kosten in de zorg genivelleerd. Vandaag een verontrustende intake meegemaakt. Als verpleegkundige werkzaam op de polikliniek dermatologie houd ik zo nu en dan een intake van een patiënt met verondersteld lymfe/lipoedeem.

Blog Harm-Jaap Smit. Omgekeerd bewijs

Iedereen weet al sinds 1962 dat wonden zonder korstje tot 40% sneller dichtgaan dan wonden met een korstje. Dat is getest op twee varkens (Winter) en zeven gevangenen (Hinman), allemaal relatief gezonde proefdieren en proefpersonen. Dus wordt sinds 1962 gekeken of dat ook werkt als je bijvoorbeeld een 83-jarige diabeet bent. 40% sneller, dat zou je in de praktijk duidelijk moeten zien. Anders gezegd, als je een verband een week kan laten zitten i.p.v. dagelijks natte gazen te verwisselen, hoeveel sneller zou dat dan gaan? Antwoord op die vraag is na ruim 50 jaar geprobeerd te beantwoorden in de MOKUM-trial. Daarin bleek dat vochtige wondbehandeling niet beter en eerder slechter is dan de conventionele gazen (Ubbink DT et al, Arch Surg 2008). Dit geldt echter alleen voor wonden met een acute etiologie (dus na trauma of operatie). En, wat voor wonden waren dat bij Winter en Hinman dan?

Blog Rene Baljon: Twintig jaar Nursing

In 1994 was ik waarnemend verpleegkundig coördinator van het Brandwondencentrum te Rotterdam en bestuurslid van WCS Commissie brandwonden. In dat jaar verscheen de eerste editie van het vakblad Nursing. Wat een interessant en lekker dik vakblad was dat! De initiatiefnemer Ben Konings kende ik nog, toen ik gastdocent was voor brandwonden voor de A-inservice opleiding te Schiedam. Hij was verbonden aan die opleiding. En dat zag je ook terug in de Nursing, een lekker dik verpleegkundig tijdschrift met een grote focus op opleiden. En feitelijk is dat altijd zo gebleven.

Blog Kris Bernaerts. Wondzorg, back to basics…

‘Wondzorg verbeteren met een beperkt gamma aan materialen. Kan dat? En hoe doe je dat?’ Dat was de vraag die ik kreeg van LUMOS, een Leuvens initiatief voor ontwikkelingssamenwerking*. Artsen en verpleegkundigen die terugkwamen van een missie naar Afrika meldden een problematische wondzorg. Ze zagen veel grote en geïnfecteerde wonden die maar moeizaam heelden in het Hôpital St. Luc in Kisantu (DR Congo).

Blog Rene Baljon: Toeval bestaat. (kopie 1)

Op 17 juli 2014 werd een prachtige zomer wreed verstoord door de gruwelijke vliegramp met de MH17. Een land in een emotionele rollercoaster; eerst de euforie rond de WK voetbal en daarna de diepe droefenis van deze ramp. Een ramp die een diepe wond veroorzaakte in onze samenleving en als wondprofessionals weten wij als geen ander dat een diepe wond vaak leidt tot een lelijk litteken.

Blog Karin Timm: Missers in de zorg (kopie 1)

Na afloop van een middag bij het Regionaal Tuchtcollege in Den Haag, realiseer ik me weer eens te meer: het gaat vaak mis bij communicatie en registratie. Onafhankelijk van je functie in de zorg en hoeveel hart je voor ‘de zaak’ hebt, onafhankelijk van de kennis die je hebt en de wetenschap dat je erop ‘afgerekend’ kunt worden, maken we allen missers op deze vlakken.